Er zijn een aantal standaard onderzoeken die geadviseerd wordt. zoals onderstaande.
Basisscreening darm
Bepaling kwantiteit en kwaliteit van darmbiota en slijmvliesimmuniteit, aanwezigheid van ontstekingen en Leaky Gut, dysbiose en voedingsallergie.
De ‘Basisscreening darm’, is een zeer uitgebreid onderzoekspakket, dat is samengesteld uit meerdere onderzoeken: spijsvertering, pH, resident en transiënt darmbioom, mycologie, virulente factoren darmbioom, secretorisch IgA, bèta-defensine 2, alfa-1-antitrypsine, EPX, zonuline en een kwalitatieve bepaling van de onstekingsmarkers calprotectine, lactoferrine, hemoglobine en transferrine.
Gezondheidsscreening man
De ‘Gezondheidsscreening man’ is opgebouwd uit meerdere onderzoekspakketten, aangevuld met een aantal specifieke parameters ter beoordeling van de gezondheid van het mannelijk lichaam:
Lever/pancreasscreening: In de Lever/pancreas screening worden de lever en pancreasfunctie bepaald. Daarnaast worden de cholesterolwaarden en een groot bloedbeeld in beeld gebracht.
Nierenscreening: De Nierenscreening is een zeer uitgebreid onderzoekspakket dat bestaat uit cholesterol, Cystatine c, ureum, fosfaat, natrium, kalium, calcium, eiwit totaal, albumine, alfa-1-globuline, alfa-2-globuline, beta-1-globuline, beta-2-globuline, gamma globuline en de parameters van het klein bloedbeeld:
hsCRP: C-Reactief Proteïne is een plasma-eiwit dat wordt geproduceerd in de lever en een paar uur na ontsteking wordt verspreid in de bloedbaan. Het behoort tot de zogenaamde acute fase-eiwitten. Naast de gebruikelijke CRP-bepaling is er ook een sensitieve CRP-bepaling, de wrCRP beschikbaar (voorheen hsCRP), waarmee laaggradige ontstekingsreacties kunnen worden aangetoond. Het niveau van CRP kan plotseling duizend maal verhogen in reactie op een ontsteking en is daarom met name nuttig om de ziekteactiviteit in de gaten te houden. Tevens kan de reactie op therapie gemeten worden door het herstel van de CRP-niveaus te controleren.
Testosteron: Het belangrijkste mannelijke geslachtshormoon en reguleert de ontwikkeling van de mannelijke geslachtskenmerken en de voortplantingsfunctie. Het bevordert de eiwitaanmaak op veel plaatsen in het lichaam. De hoeveelheid totaal testosteron neemt af met de leeftijd. Omdat de hoeveelheid gebonden testosteron toeneemt met de leeftijd, neemt de hoeveelheid vrij testosteron zelfs meer af, dan de hoeveelheid totaal testosteron. De afname van testosteron wordt geassocieerd met verminderde spiermassa en –kracht in oudere mannen. Het vergroot de kans op lichamelijke beperkingen en verlies van onafhankelijkheid. Een lage testosteronspiegel beïnvloedt het seksuele functioneren.
Vetstofwisseling: Voor het inschatten van het risico op een hartinfarct zijn de bepaling van cholesterol, HDL-cholesterol, LDL-cholesterol en lipoproteïne A belangrijk.
IgE-totaal: De totale waarde van IgE wordt gemeten in het bloed. Dit geeft aan of er eventueel sprake is van een allergie. Bij een verhoogde waarde van IgE is verder onderzoek noodzakelijk om de bron van de allergie te achterhalen.
Groot bloedbeeld: Een compleet of volledig bloedbeeld is één van de meest gebruikte bloedonderzoeken en is een zeer gangbare bepaling van een aantal parameters in het bloed, die een indruk geven van de algemene gezondheid van de cliënt: Hb (Hemoglobine), Ht (Hematocriet), MCV (Mean Corpuscular Volume), MCH (Mean Corpuscular Hemoglobin), MCHC (Mean Corpuscular Hemoglobin Concentration), MPV (Mean Platelet Volume), DW (Relative Distribution Width), Basofielen, Eosinofielen
Erytrocyten, Leukocyten, Lymfocyten, Monocyten, Neutrofielen
Trombocyten
DHEA-S: Dit is een androgeen geslachtshormoon, dat zowel bij mannen als bij vrouwen aanwezig is. Het speelt een rol bij de ontwikkeling van de secundaire mannelijke geslachtskenmerken tijdens de puberteit. DHEA wordt door het enzym sulfotransferase omgezet in DHEA-S en omgekeerd wordt DHEA-S omgezet naar DHEA door het enzym sulfatase.
DHEA-S wordt hoofdzakelijk door de bijnieren geproduceerd. Kleinere hoeveelheden worden in de eierstokken van de vrouw en in de zaadballen van de man gemaakt. De productie van DHEA-S staat onder controle van het hypofysehormoon adrenocorticotroop hormoon (ACTH) en andere hypofysefactoren. De hoeveelheid DHEA-S is een indicator voor het functioneren van de bijnierschors.
De hoeveelheid DHEA-S is afhankelijk van het geslacht en de leeftijd. DHEAS bevordert de spiergroei en beïnvloedt het lipidemetabolisme door het LDL-cholesterolgehalte te verlagen en het HDL-cholesterolgehalte te verhogen. Daarnaast is DHEA-S een ontstekingsremmer en heeft het een motiverende werking en antidepressieve eigenschappen.
Lipopolysacchariden: Lipopolysaccharide (LPS) is de belangrijkste component van het buitenmembraan van gramnegatieve bacteriën. Lipopolysaccharide bevindt zich in de buitenste laag van het membraan en wordt, in niet-ingekapselde stammen, blootgesteld aan het celoppervlak. Lipopolysaccharide is een krachtige stimulator van de aangeboren immuunrespons. Het lipide-anker van lipopolysaccharide, bekend als lipide A, is een uniek op glucosamine gebaseerd saccharolipide dat de buitenste monolaag van het buitenste membraan vormt. Lipide A-modificaties zijn variabel van organisme tot organisme, vaak gereguleerd en spelen een belangrijke rol bij pathogenese.
PSA: PSA is een eiwit dat in de prostaat wordt gemaakt en zorgt voor vervloeiing van het zaad. Alhoewel het vroeger in eerste instantie was beschreven als een stof die specifiek is voor de prostaat blijkt het ook door andere organen te kunnen worden uitgescheiden, zoals door speeksel- en melkklieren. Deze klieren zorgen echter voor maximaal 1% van de gehele PSA-productie. De prostaat is dus het belangrijkste PSA-producerende orgaan. Vanuit de prostaat lekt altijd een kleine hoeveelheid van dit eiwit in het bloed. Een “zieke” prostaat geeft meer PSA af in het bloed.
Gezondheidsscreening vrouw
De ‘Gezondheidsscreening vrouw’ is opgebouwd uit meerdere onderzoekspakketten, aangevuld met een aantal specifieke parameters ter beoordeling van de gezondheid van het vrouwelijk lichaam:
Lever/pancreasscreening: zie man
Nierenscreening: zie man
hsCRP: zie man
Oestradiol: Oestradiol is het belangrijkste oestrogeen. Het wordt gemaakt uit de steroïdhormonen testosteron en androgenen. Oestradiol is verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de uiterlijke vrouwelijke geslachtskenmerken (borstvorming, vrouwelijke vetverdeling). Samen met progesteron zorgt het in elke menstruatiecyclus, voor de ontwikkeling en rijping van de baarmoederwand, zodat een eventuele bevruchte eicel kan innestelen. Daarnaast heeft het een regulerende functie heeft in het centrale zenuwstelsel, cardiovasculaire systeem en botmetabolisme. Het is noodzakelijk voor het in stand houden van gezonde en sterke botten. Botgroei en botstructuur zijn zowel bij vrouwen als bij mannen afhankelijk van oestradiol.
Uit onderzoek is gebleken dat oestradiol en het schildklierhormoon T4 mogelijk een beschermend effect hebben op DNA-schade in sperma. Geslachtshormonen, met name oestradiol en progesteron, blijken een rol te spelen bij de pijnperceptie.
De waarde van oestradiol is bij vrouwen afhankelijk van de menstruele cyclus en de leeftijd. Let op bij gebruik van hormoonvervangende middelen, deze maken de uitslag van het onderzoek onbetrouwbaar.
Vetstofwisseling: zie man
IgE-totaal: zie man
Groot bloedbeeld: zie man
DHEA-S: zie man
Lipopolysacchariden: zie man
TSH: Wordt gemaakt in de hypofyse en is een hormoon dat de schildklier stimuleert. De TSH-waarde in het bloed geeft belangrijke informatie over het functioneren van de schildklier. TSH speelt een essentiële rol in de celstofwisseling en daarmee het lichamelijk- en geestelijk welzijn. Een verstoorde schildklierhuishouding kan leiden tot een scala aan klachten en gezondheidsproblemen.
Wanneer de schildklier te veel wordt gestimuleerd (hyperthyreoïdie), ontstaat er een opgejaagd gevoel, hartkloppingen, gewichtsverlies en onrust. Een te hoge TSH-waarde kan veroorzaakt worden door een te traag werkende schildklier (hypothyreoïdie). Men voelt zich futloos, het gewicht neemt toe, er ontstaan depressieve gevoelens en men krijgt last van haaruitval. De oorzaak van een hyper- of hypothyreoïdie kan niet enkel met de TSH-bepaling worden achterhaald, maar in combinatie met de parameters vrij T3 (fT3) en vrij T4 (fT4). Dit zijn hormonen die de schildklier zelf aanmaakt en die weer terugkoppelen naar de hypofyse, de plek waar TSH wordt gemaakt.
Naar aanleiding van de uitslagen van de onderzoeken kan het zijn dat er nog aanvullende onderzoeken moeten plaatsvinden. Uiteraard wordt dit in een consult overlegd.
Er zijn heel veel andere onderzoeken mogelijk zoals intolerantie en allergieën, ijzerstofwisseling, hormoondiagnostiek en nog vele meer we kunnen dit uiteraard samen overleggen dus vraag naar de mogelijkheden.